ورځنی حدیث

لاَ یَدْخُلُ الْجَنَّةُ مَنْ لاَّیَأْمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ (مسلم) هغه سړی به جنت ته داخل نسي چي دده همسایه ګان دده د زهیريدو څخه محفوظ نه وي.

مِفْتَاحُ الْجَنَّةِ اَلصَّلاَةِ وَ مِفْتَاحُ الصَّلاَةِ اَلْوُضُوْءُ (ترمذی) د جنت کیلي لمونځ دی او د لمانځه کیلي اودس دی.

لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ (مسلم) خپلو مړو لره ( هغه کسانو ته چي مرګ ورته حاضر سي) تلقین ورکوئ په کلمه سره د لااله الا الله محمد رسول الله.

يُسَلِّمُ الصَّغِيرُ عَلَى الْكَبِيرِ وَالْمَارُّ عَلَى الْقَاعِدِ وَالْقَلِيلُ عَلَى الْكَثِيرِ (بخاری) سلام دي وایی کشر و مشر ته او تلونکی (روان) و ناست ته او لږ کسان و ډیرو ته.

إِنَّ اللَّهَ لاَ يَنْظُرُ إِلَى أَجْسَادِكُمْ وَلاَ إِلَى صُوَرِكُمْ وَلَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ (مسلم) ترجمه: الله تبارک و تعالی ستاسي صورتو او مالو ته نه ګوري بلکي الله تعالی ستاسي زړو او عملو ته ګوري.  

لاَ إِيْمَانَ لِمَنْ لاَ أَمَانَةَ لَهُ وَلاَ دِيْنَ لِمَنْ لاَ عَهْدَ لَهُ (بیهقی) ایمان نسته هغه چا لره چي امانتداره نه وي او کامل دینداره نه وي هغه څوک چي پر خپله وعده وفا نه کوي. ( د ایمان څخه مراد کامل ایمان دی).    

أَفْضَلُ الأَعْمَالِ الْحُبُّ فِى اللَّهِ وَالْبُغْضُ فِى اللَّه (ابوداود) ښه د عملو څخه دا دی چي دوستي هم د الله د پاره وي او دښمني هم د الله د پاره وي.  

اَلسِّوَاكُ مُطَهِّرَةٌ لِلْفَمِّ وَ مَرْضَاةٌ لِّلرَّبِّ (نسائي) مسواک وهل د خولي د پاکۍ سبب دی او د الله جل جلاله د رضاء سبب ګرځي.

أَفْضَلُ الأَعْمَالِ الْحُبُّ فِى اللَّهِ وَالْبُغْضُ فِى اللَّه (ابوداود) ښه د عملو څخه دا دی چي دوستي هم د الله د پاره وي او دښمني هم د الله د پاره وي.

مَنْ صَمَتَ نَجَا. (ترمذی) څوک چی پټه خوله سو هغه خلاص سو.  

اِذَا غَضِبَ اَحَدُکُمْ فَلْیَسْکُتْ. (طبرانی) ستاسي څخه چي هر څوک غضبناکه سي باید چي پټه خوله سي.  

اَلْحَیَاءُ شُعْبَةٌ مِنَ الاْیْمَانِ (بخاری و مسلم) حیا د ایمان یوه شعبه ده.

كُنْ فِي الدُّنْيَا كَأَنَّكَ غَرِيبٌ، أَوْ عَابِرُ سَبِيلٍ (بخاری) په دنیا کی د مسافر او د لاري تیریدونکي په شان ګذاره کوه.  

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ (بخاری) انسان به د قیامت په ورځ د هغه چا سره ملګری وي چي په دنیا کي یې د هغه سره محبت درلود.

الَّذِى تَفُوتُهُ صَلاَةُ الْعَصْرِ كَأَنَّمَا وُتِرَ أَهْلَهُ وَمَالَهُ (بخاری و مسلم) د هر چا څخه چي د مازیګر لمونځ قضا سو نو لکه مال او اولاد چي یي برباد سو.  

سِبَابُ الْمُسْلِمِ فُسُوْقٌ وَقِتَالُهُ كُفْرٌ (بخاری و مسلم) مسلمان لره نالائقه وینا لویه ګناه او په ناحقه وژل د کفر سره برابر ده.

لاَ يَدْخُلُ الْجَنّةَ خِبٌ وَلاَ بَخِيْلٌ وَلاَ مَنَّانٌ (ترمذی) فريب کاره ، بخيل ، او هغه څوک چی د خپل احسان منت پر بل چا اچوي جنت ته به داخل نه سي.

إِيَّاكُمْ وَالْحَسَدَ فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْحَسَنَاتِ كاَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ (ابوداود) د حسد او بغض څخه تيښته وکړئ ځکه چي حسد اوبغض نیکي داسي خوري لکه اور چي بوټي خوري.

اَلصَّلَوَاتُ الْخَمْسِ يَمْحُو اللَّهُ بِهِنَّ الْخَطَايَا (مسلم) د پنځو لمونځو په کولو سره الله جل جلاله ګناهونه بخښي.

آيَةُ الْمُنَافِقِ ثَلاَثٌ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ ، وَإِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ. (بخاری و مسلم) د منافق درې علامې دي: څه وخت چي خبري کوي درواغ وایي او څه وخت چي وعده وکړي وفا یې نه کوي (وعده خلافي کوي) او په امانت کي خیانت کوي.